คำวิเศษณ์
หน้าที่ของคำวิเศษณ์
มักจะทำหน้าที่เป็นส่วยขยายในประโยค
- ขยายนาม เช่น เด็กดีมีวาจาไพเราะ ห้องเก่าทาสีใหม่ เป็นต้น
- ขยายคำสรรพนามเช่น ท่านทั้งหลายกรุณาพร้อมใจไปเลือกตั้ง เป็นต้น
- ขยายคำกริยา เช่น อ๊อฟกินอาหารมากเกินไป โอเล่พูดเพราะมาก เป็นต้น
- ขยายคำวิเศษณ์ เช่น เขาทำงานหนักมาก ฉันทำเองจริงๆ เป็นต้น
- เป็นคำอกรรมกริยา หรือกริยาที่ไม่ต้องการกรรมได้ด้วย เช่น น้อยหน่าสวยแต่โฟกัสฉลาด เด็กคนนั้นผอมจัง เป็นต้น
ประเภทของคำวิเศษณ์
คำวิเศษณ์ แบ่งออกเป็น 10 ชนิด คือ
- ลักษณวิเศษณ์
- กาลวิเศษณ์
- สถานวิเศษณ์
- ประมาณวิเศษณ์
- นิยมวิเศษณ์
- อนิยมวิเศษณ์
- ปฤจฉาวิเศษณ์
- ประติเษธวิเศษณ์
- ประติชญาวิเศษณ์
- ประพันธวิเศษณ์
ลักษณวิเศษณ์
เป็นคำวิเศษณ์ขยายนาม สรรพนาม หรือกริยา เพื่อบอก ชนิด ขนาด สัณฐาน สี เสียง กลิ่น รส อาการ สัมผัส เช่น เล็ก แบน ยาว ขาว เหม็น หอม เปรี้ยว
ตัวอย่างของลักษณวิเศษณ์ เช่น
- เขาร้องเพลง เพราะ จริง
- มะม่วงผลนี้มีรส เปรี้ยว
- นักเรียน ดี ต้องอ่านหนังสือ
- ดอกจำปีมีกลิ่นหอม
- เจี๊ยบมีรถยนต์คันใหม่
- น้อยหน่ามีดอกไม้สีแดง
- แมวตัวนี้มีขนนุ่ม
- ในสังคมมีทั้งคนดีและคนชั่ว แจ๊คชอบทานอาหารเผ็ด
กาลวิเศษณ์
คือคำวิเศษณ์ที่ขยายคำอื่นเพื่อบอกเวลา เวลา อดีต ปัจจุบัน อนาคต เช้า สาย บ่าย ค่ำ เช่น เร็ว ก่อน เช้า สาย บ่าย เย็น ค่ำ นาน เสมอ
ตัวอย่างของกาลวิเศษณ์เช่น
- เขามาโรงเรียน สาย
- เงาะจะดูละครบ่ายนี้
- ครั้นเวลาค่ำลมก็พัดแรง
- คนโบราณชอบดูหนังตะลุง
- วันสอบนักเรียนมักจะมาเช้า
สถานวิเศษณ์
คือคำวิเศษณ์บอกสถานที่หรือระยะทาง ได้แก่คำว่า บน ลาง เหนือ ใต้ใน นอก ซ้าย ขวา หน้า บน หลัง ใกล้ ไกล เป็นต้น
ตัวอย่างของสถานวิเศษณ์เช่น
- เขาอยู่ไกล
- โรงเรียนอยู่ไกล
- เขาอาศัยอยู่ชั้นล่าง
- บอยเดินไปทางทิศเหนือ
- ไก่เป็นสัตว์บก
ประมาณวิเศษณ์
คือ คำวิเศษณ์ที่บอกจำนวนหรือปริมาณ เช่น น้อย มาก จุ ทั้งปวง หมด หนึ่ง สอง หลาย ทั้งหมด จุ เป็นต้น
- ประมาณวิเศษณ์ จำแนกเป็น 4 พวก
- บอกจำนวนไม่จำกัด ได้แก่คำ หมด สิ้น ทั้งปวง บรรดา
- บอกจำนวนไม่จำกัด ได้แก่ จุ มาก หลาย
- บอกจำนวนนับ เช่น หนึ่ง สอง ที่หนึ่ง
- บอกจำนวนแบ่งแยก เช่น ต่าง บ้าง
ตัวอย่างของประมาณวิเศษณ์เช่น
- สุนัขที่เลี้ยงไว้กินจุทั้งสิ้น
- มาโนชมีเรือหลายลำ
- เขาไม่มีโรงเรียนหลายวัน
- คุณดื่มเบียร์มากไปไม่ดีนะ
นิยมวิเศษณ์
คือคำวิเศษณ์ที่บอกความชี้เฉพาะความแน่นอน ได้แก่คำ นี้ นั้น โน้น ทีเดียว แน่นอน เฉพาะ โน้น แน่ เอง ทั้งนี้ ทั้งนั้น อย่างนี้ เป็นต้น เช่น
ตัวอย่างของนิยมวิเศษณ์ เช่น
- กระเป๋านี้ฉันทำเอง
- พริกเองเป็นคนเล่าให้เพื่อนฟัง
- แก้วนี้ต้องทำความสะอาดอย่างนี้
- ตึกนี้มีคนขายแล้ว
- เขาเป็นคนขยัน แน่ๆ ฉันทำ เอง
อนิยมวิเศษณ์
คือคำวิเศษณ์ที่ใช้ประกอบ โดยไม่แสดงความกำหนดแน่นอนลงไป ไม่ชี้เฉพาะ ไม่แน่นอน ได้แก่คำว่า อันใด อื่น ใด ไย ไหน อะไร เช่นไร เป็นต้น อีกทั้งไม่ใช่คำถามหรือแสดงความสงสัย ได้แก่คำ อื่น อื่นๆ ใคร ใครๆ อะไร ฉันใด
ตัวอย่างของอนิยมวิเศษณ์ เช่น
- คนไหนอาบน้ำก่อนก็ได้
- ซื้อขนมอะไรมาโฟกัสกินได้ทั้งสิน
- ตี่จะหัวเราะทำไมก็ช่างเขาเถอะ
- คนอื่นๆกลับบ้านไปหมดแล้ว
- เธอจะมาเวลา ใด ก็ได้
- เธอจะทำ อย่างไร ก็ทำเถอะ
- เขาจะมา กี่ คนก็ไม่เป็นไร
ปฤจฉาวิเศษณ์
คือคำวิเศษณ์ที่บอกเนื้อความเป็นคำถามหรือความสงสัย ใช้เป็นคำถามหรือแสดงความสงสัย ได้แก่คำ อะไรไฉน ใด เหตุไร อย่างไรไหน ทำไม เป็นต้น
ตัวอย่างของปฤจฉาวิเศษ เช่น
- ตัว อะไร อยู่ใต้โต๊ะ
- เขากำลังคิด อะไร นะ
- ทำไม เธอจึงทำอะไรอย่างนี้ี
- ผลไม้อะไรที่แน็คซื้อมาให้ฉัน
- สุนัขใครน่ารักจัง
- นักร้องคนไหนไม่ชอบร้องเพลง
- การเล่นฟุตบอลมีกติกาอย่างไร
ประติเษธวิเศษณ์
คือคำวิเศษณ์ที่แสดงถึงการขานรับในการเจรจาโต้ตอบกัน เป็นการแสดงความปฏิเสธไม่ยอมรับ เช่น ไม่ ไม่ได้ มิได้ ไม่ใช่ หามิได้ บ่ เป็นต้น
ตัวอย่างของประดิเษธวิเศษณ์ เช่น
- ผมไม่ได้ทำสิ่งนั้น
- เขาตามหาหล่อนแต่ไม่พบ
- พี่ไม่ได้แกล้งน้องนะ
- ความรู้มิใช่ของหาง่ายนะเธอ
- เธอไม่ปลูกต้นไม้เลย
ประติชญาวิเศษณ์
ได้แก่คำวิเศษณ์ที่ใช้ในการพูดจากัน เช่นคำจำพวกขานรับ คำรับรอง เช่นคะ ค่ะ ขา ครับ จ๊ะ ขอรับ
ตัวอย่างของประติชญาวิเศษณ์เช่น
- คุณ ครับ มีคนมาหา ขอรับ
- หนูจ๊ะรถทัวร์จะออกเดี๋ยวนี้แล้ว
- คุณตัดเสื้อเองหรือค่ะ
- คุณแม่ขาหนูทำจานแตกค่ะ
- ผมจะไปพบท่านขอรับ
ประพันธวิเศษณ์
คือ คำวิเศษณ์ ที่ทำหน้าที่เชื่อมคำหรือความที่เขามาข้างหน้า ได้แก่ ที่ ซึ่ง อัน
ตัวอย่างของประพันธ์วิเศษณ์ เช่น
- เขาคิดอย่าง ที่ เธอคิด
- เขาทำความดี อัน หาที่สุดมิได้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น